Tworzywem filmu Jacka Skalskiego były w dużej mierze materiały filmowców amatorów zrealizowane na taśmie 8 mm. Powstał z nich ujmujący collage, trochę zabawny, a zarazem nostalgiczny. Gdzieś w tle PRL-owska rzeczywistość z oficjalną propagandą, na pierwszym planie zaś – przeciwstawione jej obrazki z życia. Sceny codziennych sytuacji, chwytanych spontanicznie czy też zainscenizowanych, przeplatają się tu z zapisem przełomowych wydarzeń – narodzin, ślubów, pogrzebów. Ten portret własny Polaków to także obraz ludzkiego życia w ogóle, z kruchością pojedynczych istnień i ciągłością pokoleń.
Opracowanie: Mirella Napolska-Jarocka
