Une vieille maîtresse ( Stara kochanka) jest pierwszym kostiumowym filmem Catherine Breillat, reżyserki niezależnej, obrazoburczej i lubiącej wywoływać jeżeli nie skandal, to przynajmniej ferment. Jej nasłynniejszym filmem pozostaje Romance, w którym główną rolę męską grał aktor kina pornograficznego.
Decydując się na przeniesienie na ekran XIX-wiecznej powieści Jules'a Barbey d'Aurevilly, Catherine Breillat wybrała rejestr bardziej romantyczny, zamykając cykl niskobudżetowych filmów, których tematem głównym była tożsamość seksualna i otwierając nowy rozdział swej twórczości, w którym poczesne miejsce zajmować ma temat ludzkich pragnień i uczuć. Reżyserka jest przekonana, że ci widzowie, którym nie odpowiadała agresywność jej poprzednich filmów, zaakceptują bez oporów Starą kochankę.
