Film nowelowy zrealizowany w ramach Jeonju Digital Project. Respite Haruna Farockiego jest kolażem fragmentów dokumentu Rudolfa Breslauera nakręconego w hitlerowskim obozie w Holandii. Eugène Green (Correspondences) pokazuje zaś wymianę korespondencji między zakochanymi. Natomiast Pedro Costa (The Rabbit Hunters) rozwija obecny w Tarrafal (Stan świata) wątek Ventury i Alfredo krążących po dzielnicy na obrzeżach miasta, do której przeniosła się kabowerdyńska społeczność po zburzeniu Fontainhas. Są jak dwa duchy, wciąż niemogące odnaleźć swojego miejsca. Opuszczeni przez najbliższych, bezdomni z przymusu bądź z wyboru śpią pod gołym niebem i liczą na miskę zupy w szkolnej stołówce. Dawni murarze, dla których ktoś inny zbudował nowe domy, odbierając im jedyną możliwość zajęcia czymś rąk. Zróbmy ten film gdzie indziej - prosili Costę jego aktorzy, uwięzieni pośród obcych białych ścian. Okazało się, że wystarczy przejść na drugą stronę okalającej dzielnicę autostrady, by odnaleźć odpowiedni plan filmowy składający się z kilku drzew i kamieni. Zrozumiałem wtedy - mówił Costa - że oni stracili swoją życiową przestrzeń i w filmie muszą wymyślić ją na nowo.
[Agnieszka Szeffel]
